Այս պատմությունը կթողնի ձեզ առանց խոսքերի: Մի երիտասարդ, ով անցել է ծանր մանկություն մանկատան պատերի ներսում, որոշեց գտնել իր կենսաբանական ծնողներին՝ հույս ունենալով վերագտնել այն սերը, որից զրկվել էր։ Սակայն կյանքը նրան կրկին ծանր հարված հասցրեց։
Ինչպե՞ս սկսվեց ամեն ինչ
Երիտասարդը պատմում է, որ մանկատան տարիներին միշտ երազել է գտնել իր ծնողներին։ Երբ դարձավ չափահաս, որոշեց սկսել որոնումները։ Անհավատալի թվացող ջանքերի շնորհիվ նա ի վերջո կարողացավ գտնել նրանց։
“Ես միշտ պատկերացնում էի, որ նրանք գուցե ստիպված էին ինձ թողնել։ Հավատում էի, որ իրենց սիրտը չի հանգստացել՝ ինձ թողնելով մանկատանը։”
Իսկ հետո…
Երբ նա վերջապես գտավ իր ծնողներին, հանդիպումն առաջին հայացքից ջերմ թվաց։ Սակայն իրականությունը շատ ավելի դաժան էր, քան նա կարող էր պատկերացնել։ Ծնողները, ովքեր նրա երազանքներում հերոսներ էին, իրական կյանքում ապրում էին լրիվ այլ արժեքներով։
“Նրանք ինձ ընդունեցին, բայց ես զգացի, որ ես ընդամենը անցյալի մի ցավոտ մաս էի, որից նրանք վաղուց ազատվել էին։ Նրանք նույնիսկ չհարցրեցին, թե ինչպես եմ ապրել այս տարիների ընթացքում։”
Հարց ու պատասխանի ժամանակ երիտասարդը պարզեց, որ իր ծնողները կամավոր էին իրեն թողել մանկատանը, և ոչ թե ծանր հանգամանքների պատճառով։
“Նրանց խոսքերը ուղղակի ճեղքեցին իմ ներսը։ Նրանք ասացին, որ պարզապես պատրաստ չէին երեխա ունենալու պատասխանատվությանը։ Դա կոտրեց ինձ 2-րդ անգամ։”
Ինչ է նա զգում հիմա
Երիտասարդը խոստովանում է, որ չի փոշմանել, որ գտել է նրանց։ Սակայն այս հանդիպումը նրան ստիպել է կրկին վերանայել իր կյանքը և հասկանալ, որ իրական ուժը ինքն իրենից է գալիս, ոչ թե ծնողներից։
“Ես հասկացա, որ իմ ընտանիքն այն մարդիկ են, ովքեր ինձ սեր ու հարգանք են տվել՝ անկախ արյունակցական կապերից։”
Ի՞նչ է ասում հասարակությունը
Այս պատմությունը արագ տարածվեց սոցիալական ցանցերում՝ առաջացնելով հարյուրավոր մեկնաբանություններ։
“Դու քաջ ես, որ փորձեցիր։ Դու կգտնես այն ընտանիքը, որը քեզ կհասկանա ու կսիրի,” — գրել է օգտատերերից մեկը։
“Կյանքը երբեմն շատ դաժան է լինում, բայց դու պետք է շարունակես առաջ գնալ։”
Խոսք երիտասարդից
“Կյանքը ինձ մի քանի անգամ ծանր հարվածներ հասցրեց, բայց ես որոշել եմ այլևս ոչ մի ցավ չթողնել՝ կոտրի ինձ։ Ես կշարունակեմ ապրել ու գտնել այն սերը, որին արժանի եմ։”
Այս պատմությունը մեզ հիշեցնում է, որ սերն ու ընտանիքը միշտ չեն լինում արյունակցական։ Երբեմն մեր ուժը հենց մեր մեջ է։ ❤️